Maastricht lag achter hem. Hij begon te lopen. Rotterdam was niks, Nederland was verloren. Wellicht dat men in België georganiseerder te werk was gegaan. Kans is klein... maar goed, hoop doet leven.
De zombies die hij tegen kwam maakte hij vooral kapot met zijn zwaard. Schoten trokken aandacht van de levende doden, dus stealth werd zijn manier van verplaatsen.
Hij bad veel. Gezien hij geen gesprekspartner had en de eenzaamheid ook zijn tol begon te eisen had Henk hele gesprekken met God en de Aartsengel Michael. Soms in gebed, maar soms ook terwijl hij gewoon liep.
Soms kwam hij levenden tegen, soms vriendelijk, soms wanhopig, soms agressief en plunderend. Henk redde zichzelf wel. Zijn opleiding en ervaring hadden van hem een gedegen tegenstander gemaakt. Mad Max gevormd door geloof zo zag hij zichzelf meer en meer.
België was niet veel beter... hij trok verder door Vlaanderen tot hij een pamflet zag van Zion.
Hij besloot die kant op te trekken.
No comments:
Post a Comment